| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | |||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
اون موقع ها که بچه بودیمو بیشتر از دو دو تا نمی دونستیم
همیشه به جواب چهار می رسیدیم
اما حالا که بزرگ شدیم
و هزار و یک فرمول و قاعده و اصول بلد شدیم
دیگه هیچ وقت دو دو تامون چهارتا نشد
آره واقعا.
بزرگ شدن کلا چیزی نبود که از بچگی آرزوشو داشتیم.
اتفاقا چیزی بود که ارزوشو داشتیم برای همینم هست که میگن مواظب باش چه آرزویی میکنی
درسته...منظور منم این بود که رویای بزرگ شدن که از بچگی آرزوشو داشتیم، اونچیزی نبود که فکرشو میکردیم.
ببخشید من منظورتونو بد فهمیدم
نمیدونم منظورت این بود که الان خوبه یا اون موقع ، ولی من ازین مثالی که زدی اینجوری برداشت میکنم که آدمای کوچیک فکر میکنن ، همیشه دو دو تا باید بشه چهار تا ، ینی تو ذهنشون یه سری قاعده ی کهنه ی دم دستی دارن و به اونا پایبندن... اما اگه بزرگ بشن میبینن دنیا بزرگ تر از اونا و قاعده های کوچیک و مسخره شونه...
نه منظورم این نبود ولی خب از این دید هم میشه به قضیه نگاه کرد
ها نه
سلام
اگه چهارتا شد پس چندتا شد؟!
خیلى جالب بود فکر کنم فقط حفظ کرده بودیمش ولى باید یاد گرفت چجورى دو دوتا هامون پهلوتان بشه
بیشتر هم سه میشه!