خیلی مسخره است

گاهی وقتا از یه چیزی خوشت نمیاد اما به خاطر رو در بایستی اون کارو انجام میدی. چی میشه اگه آدم رک حرف هاشو بزنه؟

خیلی تو وقت صرفه جویی میشه. اصلا میدونید چقدر از عمر ما صرف تعارفات بیخودی و مقدمه چینی میشه. آخه چرا  این چیزا باید جزو ملزومات و مرسومات ما باشه؟

خنده داره یعنی من خنده ام میگیره وقتی واسه یه کار کوچولو کلی از وقتت رو صرف این چیزای بی ارزش می کنی.

بعضی ها لابد میگن عرف اینجوری میگه. عرف چیه ؟ عرف کیه !؟ مگه خود ما نیستیم؟؟

به کدامیک بیشتر نیازمندیم؟

آپارتمان یا پاساژ؟
از یکی دو سال پیش تعدادی از همشهریان شروع کردن به پاساژ ساختن در اینور و اونور رویدر . ولی من نمی دونم این همه مغازه برای جای کوچکی مثل رویدر به چه دردی می خوره؟ ما خودمون توی تمام مسیر ده که مغازه داریم و تازگی هم مد شده هرکی خونه میسازه دوتا باب مغازه هم از توش در میاره .در این شرایط فکر کنم به ازای هر رویدری یه باب مغازه باشه.
ما توی رویدر زوج های جوانی داریم که در به در دنبال یه خونه اجاره ای می گردن و به دو دلیل پیدا نمی کنن :
1. تعداد خونه های اجاره ای توی رویدر به انگشتان یک دست هم نمی رسه
2. تازه اون تعداد خونه هم اونقدر درب و داغون تشریف داره که اصلا نمی شه توش زندگی کرد
پس بهتر نبود بجای این همه پاساژ حداقل یکی رو آپارتمان می ساختیم تا هم این بیچاره ها به یه خونه برسن و هم صاحبانشان به نان و نوایی . آن هم در این شرایطی که زمین قحطی گرفته.!!!

ازدواج در رویدر

در رویدر ما روز به روز داره سن ازدواج پایین میاد. دیگه هر بچه ی تازه پا افتادهای هم به فکر ازدواجه . تو همین چند ماهه هم حساب کنی کلی از بروبچ های هم سن و سال من و حتی کوچیک تر راهی خونه بخت شدن!
آیا این خوبه؟؟!
به نظر من آدمی واجد شرایط ازدواجه که از لحاظ مادی و معنوی که شرایطش رو داشته باشه. منظور من از نظر مادی یعنی بتونه زندگی مستقلی رو برای خودش دست و پا کنه و کاری با درآمد حداق 200 هزار تومان داشته باشه . از نظر معنوی هم باید به درک ادواج . مسئوایت و زندگی زناشویی رسیده باشه که اصلا فکر نکنم اینطور باشه
حال مقصر کیه؟
مقصر اصلی رو من خانواده های  این جوانان(یا نوجوانان) می دونم که بجای توجیه کردن و اقناع کردن اونا در جواب می گن: اگه اونا بخوان ما حرفی نداریم!! آیا تمام مسئولیت یک پدر و مادر در قبال فرزندانشون همینه ؟
عامل اصلی بدبختی ها و فلاکت احتمالی اونا همین والدین محترمشونن که با سهل انگاری و دلسوزی های بی موردشون اونا به سوی سرنوشتی نامعلوم سوق میدن.

ما مشکلات تحصیلی داریم

دانش آموزان کاملا بی انگیزه ! که داره سال به سال بدتر میشن. سطح تحصیلی ما خیلی افت کرده . تقصیر کیه؟!
آمار قبولی ما در دانشگاه ها میگن خیلی خوبه . مسئولان ذی ربط هر ساله یه لیست میگیرن دستشون و پز می دن که اینقدر امار قبولی دادیم .
اولا که شما ندادین و این ها بدبخت هایی هستن که به زور جون کندن یه رشته ای در حد پشم بافی غضنفر آباد سفلی میارن
دوما من میگم باشه درست آمار قبولی هم بالا اما واقعا تو چه رشته هایی ؟؟ تو این چند سال کی رشته ی تاپ کشوری آورده . همه ی ما من جمله خودم یا دانشگاه آزاد یا هم پیام نور و رشته های کاردانی درپیت قبول شدیم !
معلم ها مخصوصا دبیر های محترم دورس تخصصی خودشون از مطالب کتاب سر در نمی آورن یا حداقل میشه گفت کم کاری میکنن. از طرفی کارهای که باعث رغبت محصلان به درس خوندن بشه اصلا انجام نمیشه.
باید برنامه ریزی اساسی کرد . وگرنه آش همان است کاسه همان

ما کجا زندگی می کنیم ؟!

همه ی ما خوب می دویم که رویدر در منطقه کور و بسته ای قرار داره که راه ارتباطی را برای دسترسی به شهر های مجاور مشکل می کنه. اما این خودش می تونه یه موهبت هم باشه از اون لحاظ که فرهنگ های ناهنجاری که سایر جاها رو گرفته محفوظ نگه داره اما به واقع ما از لحاظ اخلاقی از بقیه شهر ها بهتریم؟

اگر نظر خود من را بخواهید گر چه بدتر نیستم اما نمیشه گفت بهتریم. روز به روز از ارزش هامون کاسته میشه و این نتیجه ی کارهای خودمونه و نمی تونیم بگیم که اینا رو کسی دیگه داره برامون اجرا می کنه.

 گرچه ما به فرهنگ به ظاهر بالایی که داریم می نازیم اما متاسفانه در باطن اصلا اینگونه نیست .

من یه سوال دارم : ما چکار کردیم که می گیم بافرهنگ هستیم؟

شاید ما رویدری ها معنی فرهنگ رو نمی دونیم!