هتل سعدی

حسابو کتابم با هم نمی خوند

ناراحتو عصبانی رفتم پذیرش هتل که حسابمو چک کنم

کارت بانکمو دادم آقاهه موجودی بگیره

گفت رمزت چنده؟

گفتم چهارده دوازده

گفت نمیشه که

پرسیدم چرا؟

گفت اینکه سه رقمیه!!

گفتم چهارده دوازده ها!!

گفت خب میدونم، نمیشه سه رقمیه!

من حرصم گرفت با عصبانیت گفتم تو بزن ببین میشه یا نه!

کمی سرشو خاروند

بعد بصورت فرضی عددا رو روی کارت خوان زد و تعدادشو شمرد

بعدشم برگشت یه لبخند ملیحی نثارم کرد

تا اون صورتشو دیدم کل عصبانیتم یادم رفت

گفتم دیدی شد؟

باز با همو لبخندش نگاهم کردو گفت آره

پ.ن1:حالا نمیگم آقاهه کجایی بود چون عزیزان هموطن ترکمون ممکنه ناراحت شن

پ.ن2: هروقت این کلیپ رو میبینم خود به خود به هرمزگانی بودنم افتخار میکنم

پ.ن3: از بوتیک اسطوره حمایت کنید

گلاب به روتون

اصولا یک حرف حتما نباید خیلی عمیق و پرمحتوا باشه یا ضرورتا آدم بزرگی گفته باشه تا تاثیر خودشو بزاره .هر حرفی میتونه آدمو متحول کنه به شرطی که در زمان مناسب و در مکان مناسب ادا بشه.مثلا یادمه سربازی که بودم توی پادگان خیلی کار داشتم که انجام بدم در همین بین احتیاج شدیدی به رسوندن دست به آب پیدا کردم.از اونجایی که خیلی عجله داشتم به باقی کارامم برسم بدو بدو رفتم سمت سرویس بهداشتی، تا درو بستم متوجه نوشته ای روی در سرویس شدم که عینا نوشته شده بود: "چرا انقد هولی؟خب راحت بشین کارتو بکن! اینجا هم داره از وقت سربازیت میگذره" منو میگی تا اینو خوندم ترکیدم از خنده جوری که صداش توی فضای معنوی wc طنین انداز شد. اما چند لحظه بعد خوب که بهش فکر کردم دیدم واقعا راست میگه! هرجا باشم و در هر شرایطی که باشم چه بخوامو چه نخوام داره از وقت سربازیم میگذره! ناگهان این جمله چنان آرامشی به من عطا فرمود که پذیرفتم آنچه را که نمی توانستم تغییر دهم...

از اون موقع به بعد هروقت در شرایط سختی قرار میگرفتم یاد اون جمله بزرگوار می افتادمو این باعث میشد که تحمل روزای سخت سربازی کمی آسونتر بشه...

پ.ن:من هیچوقت نفهمیدم چرا بعضیا میان روی در سرویس بهداشتی های عمومی اسم خودشونو حک میکنن؟یعنی فکر میکنن توی اون لحظه کار بزرگی انجام دادن و باید نام خودشونو اونجا جاودانه کنن؟اونم با درج نام ،تاریخ و امضا؟یعنی به نظر خودشون هیچ بشری قبلا چنین کار هنرمندانه ای رو انجام نداده و اون از این بابت خاصه؟

یعنی چی واقعا؟