باز هم از پادگان

ظرف شستن:پنجشنبه بود و اون روز من شهردار(مسئول نظافت سنگر)بودم

مایع ظرفشویی تموم شده بود،از شانس بدم تاید هم همینطور.کلی ظرفای کثیف هم مونده بود که باید شسته میشد و اگه بیخیال تمیز کردن میشدم،دیگه چیزی نداشتیم که شام رو داخلش بریزیم و بخوریم.فرمانده هامون هم تا شنبه نمی اومدن تا مرخصی بگیریم و از تو شهر تهیه کنیم.هیچکس هم اطرافمون نبود تا ازشون مایع ظرفشویی قرض بگیریم.بلاخره از روی ناچاری به طریق ویژه ای ظرف ها رو شستم.فکر می کنید چطوری؟ با شامپو!!

هندوانه ای برای 60 نفر : همیشه برا ناهار باید یه چیزی به اسم دسر هم بهمون بدن.اگه برنج خشک باشه که ماست به شکممون می بندن و اینجوری ماستمالیش می کنن. اگه ناهار خورشت باشه هندوانه میدن.یه هندوانه معمولی سهمیه 60 تا سربازه!! که معلومه هیچی گیر کسی نمیاد.اصلا اگه یه هندوانه رو بزارن و  60 نفر آدم فقط نگاش کنن.اون هندوانه بیچاره از ترس و خجالت یا آب میشه میره زمین یا دود میشه میره هوا.

این وسط من یه پشینهاد دادم: که بیایم آب هندوانه رو بگیریم و با قطره چکان بین این 60 نفر تقسیم کنیم که طبق محاسبات من به هر کدوم سه-چهار قطره میرسه و این از هیچی خیلی بهتره!!

آقایون نکنید!با احساسات پاک این جونای معصوم بازی نکنید! همین کارا رو می کنید که پسره در فراق و عقده ناشی از حسرت خوردنش میره با ماژیک بالای تختش می نویسه:"ای دوست/نخور هندونه با پوست"