من و توریست

پارسال همین مواقع بود که برای یک سفر کاری تصمیم گرفتم برم دبی.از اونجایی که مسافرت دریایی رو تجربه نکرده بودم  بلیط کشتی گرفتم.صبح روز سفر وقتی که وارد گمرک بندرلنگه شدم اولین چیزی که توجهم رو جلب کرد یک توریست اروپایی بود که دوچرخه ای در دست داشت و کلی تجهیزات بهش متصل بود.توی صف جلوی من ایستاده بود.همینطور که صف جلو میرفت چنتا از مسافرا که بندری بودن شروع کردن به سربسر گذاشتن توریسته...

بقیه در ادامه مطلب

بدون اینکه ازش اجازه بگیرن کل وسایلشو به هم ریختن. یکی کوله پشتیشو وارسی میکرد یکی دوچرخشو برانداز میکرد یکی دیگه اسپری فلفلی که به بدنه دوچرخه وصل بود برداشت و به بقیه دوستاش نشون داد و با لحن تسمخرآمیزی با زبون بندری گفت:"ای کلک اسپری فلفل اتوارده نه؟" و منظورشو با ایما اشاره به توریسته فهموند .اونم که حسابی عصبانی و کلافه به نظر میومد اسپری رو از بندری ها گرفت و با اشاره به سمت تایر دوچرخه بهشون فهموند که این برای باد لاستیک هاست و بندریا ساده لوحانه باور کردن. چون دیدم خیلی دمغ شده رفتم جلو و سر صحبتو باهاش باز کردمو گفتم:کشور خوبیو برای دیدن انتخاب نکردی

گفت:چطور؟

گفتم:تو کشور ما بلد نیستن چطور با توریستا برخورد کنن

خندید و گفت:نه اینطور نیست

گفتم:حقیقتش من دوس ندارم یه توریست بیاد کشورم احساس شرمندگی میکنم از رفتارایی که باهاشون میشه

گفت:فقط منطقه جنوب اینطوریه من تهران و اصفهان دوستای زیادی پیدا کردم ایرانم کشور خیلی قشنگیه

از اونجا که صف طولانی بود، صحبت ما هم گل کرد و از خودش گفت که آلمانی بود و کل اروپا رو با دوچرخه رکاب زده بود و بعد از دیدن اذربایجان و ارمنستان از مرز استارا وارد ایران شده بود.ازش پرسیدم چند وقته مسافرتتو شروع کردی گفت 3ماهه گفتم لابد یه سه ماه دیگه هم از مسافرتت مونده خندید و گفت فکر نکنم تا یه سال دیگه تموم بشه.گفتم چطور؟ گفت: میخوام برم دبی از اونجا با هواپیما برم هند و بعد چین و از چین برم استرالیا و بعد افریقا!!!! واقعا این اراده اش برای من غیر قابل باور بود. یه جوان هم سن و سال من زندگی مرفه خودشو رها کنه و بره ماجراجویی اونم با کمترین امکانات و با یه دوچرخه و بعد از سه ماه اینهمه انرژی براش مونده باشه که قصد برگشتن نکنه!در همین اثنا بود که صف ما تقریبا به انتها رسید و مامور پاسپورت متوجه خارجیه شد و با دست اشاره کرد بیاد جلو اونم اومد و بدون هیچ حرفی پاسپورتشو ازش گرفت منتقلش کردن توی یه اتاق.بنده خدا کلی ترسیده بود هی میگفتmy passport! my passport و مسئول بدون اینکه به حرفش توجه کنه زد پشت کمرش تا راه بیوفته. بعدم همون آدم رو کرد به منو گفت:رفیقشی؟ گفتم نه الان باهاش اشنا شدم گفت:بلدی انگلیسی صحبت کنی گفتم یک کمی. گفت بیا حرفمونو ترجمه کن اینجا کسی انگلیسی بلد نیست! منو بردن توی اتاق. و بعد اقاهه با یه کاغذ سفید تو دستش وارد اتاق شد و به من گفت هرچی میپرسم بهش بگو. گفت ساکن کدوم شهری؟ -برلین. کجا کار میکنی؟ -توی بیمارستان. توی بیمارستان چکاره ای؟ -فیزیو تراپ. آدرس دقیق محل سکونتت کجاست؟و همینجور شروع کرد به سوالای بیخودی پرسیدن اینکه چه کشورهایی رفته؟چجوری وارد ایران شده؟توی ایران کجاها دیدن کرده؟چندتا دوست پیدا کرده تو ایران؟ادرس و شماره تلفونشو بده؟امریکا رفته یانه؟اسرائیل رفته یا نه؟دینش چیه؟چون دید من خیلی با علاقه نمیپرسم رو کرد به منو با زبون بندری گفت:این خارجیا اینجوری موش مرده نگاشون نکن همشون جاسوسن از این انگلیس و امریکا بگیر تا اینا! منم سرمو تکون دادم و گفتم بله!!. سوالاش که تموم شد اونو ولش کردنو و پاسپورت مهر شده منم دادن تحویلم.توی سالن انتظار متوجه شدم توریسته داره از من پرهیز میکنه و تا نگاهش میکنم نگاهشو میدزده.بنده خدا لابد فکر میکرد من برای دولت کار میکنمو این چند مدت بازیش میدادم و ازش حرف میکشیدم.والا با اون اتفاقایی که افتاده بود حق داشت. ولی هرچی بود قطعا به این نتیجه رسیده بود که ایران کشور خوبی برای توریستا نیست!