همینجوری بی دلیل...

توی مسافرتم به شمال وقتی یجا اتراق کرده بودیم که نهار بخوریم، زدم یه مورچه رو له کردم.همینجوری بی هیچ دلیل خاصی، اونم کجا تو دل طبیعت جایی که حریم ما ادما نبود.مطمئنم مورچهه انروز صبح وقتی از خونش بیرون میومد به اخرین چیزی که فکر میکرد این بود که توسط یه ادم کشته بشه...انگار دوهزار کیلومتر راه رو اومده بودم تا در لحظه موعود جایی باشم که به زندگی اون مورچه خاتمه بدم.خودش لابد اسم اینو میذاره تقدیر ولی من میگم بدبیاری محض!

                                                               ***

یادمه توی سربازی هم یبار مورچه ای رو له کردم.افشین نگام کردو گفت:سر از کارای تو در نمیارم همیشه حواست به مورچه ها هست نمیذاری کسی لگدشون کنه چندبار خودت مانعم شدی ولی الان بی دلیل زدی مورچه رو کشتی

بهش گفتم:"ادما گاهی دلشون میخواد بی دلیل پا بزارن روی عقایدشون و لهش کنن"

و فکر کنم اینجور موقع هاست که ادما یه گندی به زندگیشون میزنن

همینجوری بی دلیل...