سینما

یکی از دوستام تعریف میکرد میگفت

توی سینما پسر نوجوان نابینایی با مادرش اومده بود فیلم ببینه(بشنوه)

ردیف پشت سریشون چنتا احمق نشسته بودن

شروع کردن به مسخره کردن پسره

انقد بهش خندیدن و مسخرش کردن که اونا طاقت نیاوردن و بلند شدن رفتن

همش خودمو جای پسره و مادرش میذارم که چه حسی داشتن اون لحظه

پ.ن:وقتی یکی زمین میخوره همه بهش میخندن من هیچ وقت نفهمیدم کجای این موضوع خنده داره!

اسطوره سه‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1391 ساعت 10:23 ق.ظ

نظرات 12 + ارسال نظر

مهشید

سه‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1391 ساعت 11:24 ق.ظ

باور کن روشن دلان از ماها که چشم داریم هم بیناترن

صد البته

ساباط

سه‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1391 ساعت 04:01 ب.ظ http://www.sabaat2.mihanblog.com

سلام
من اصلا نمی تونم بفهمم که چرا هنوز هم آدم های اینچنینی وجود دارن به گمانم تو این عصر ارتباطات و علم، مسخره کردن یه نابینا یا هر معلول دیگه نهایت بی شعوریه

علیک سلام
منم نمیدونم چجوری میشه که یه ادم خودشو راضی راضی میکنه یه نابینا رو مورد تمسخر قرار بده.اگه ادم نیم گرم شعور داشته باشه اینکارو نمیکنه!

علی

سه‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1391 ساعت 07:55 ب.ظ

هیچوقت کسی رو بخاطر نداشته هاش تحقیر نکردم

خوب کاری کردی

سنجاقک

چهارشنبه 20 دی‌ماه سال 1391 ساعت 11:09 ق.ظ http://sanjaaghak.persianblog.ir/

متاسفم!

برای کی؟

من

چهارشنبه 20 دی‌ماه سال 1391 ساعت 09:18 ب.ظ

در روزگاری که بهانه های بسیار برای گریستن داریم
شرم خندیدن، به مضحکه هم میهنان مان را بر خود نپسندیم.
کار سختی نیست نشنیدن، نخواندن و نگفتن لطیفه های توهین آمیز ...
با اراده جمعی این عادت زشت را به ضدارزش تبدیل کنیم